Wygląd ścian jest jednym z najważniejszych czynników wpływających nie tylko na to, w jaki sposób prezentuje się elewacja budynku, ale także na poszczególne pomieszczenia. Dla nadania odpowiedniej faktury oraz ozdobienia powierzchni murów często wybiera się tynki dekoracyjne. W zależności od swego rodzaju mogą one być wykorzystywane do ścian zewnętrznych i wewnętrznych.
Tynki dekoracyjne zewnętrzne
Najpopularniejszymi tynkami dekoracyjnymi stosowanymi na zewnątrz są tynki typu „baranek”. Tynk tego rodzaju jest wzbogacany kruszywami o zróżnicowanym uziarnieniu. Zapewniają one urozmaiconą fakturę, która powoduje uzyskanie interesującego efektu wizualnego dzięki rozkładowi świateł i cieni na powierzchni ściany. Innym, lecz zbliżonym rozwiązaniem są tynki typu „kornik”, które mają specjalne wyżłobienia przypominające kanaliki tworzone przez owady w drewnie. Taki rezultat uzyskuje się podczas zacierania, dzięki ziarnom kruszywa znajdującego się w masie. Na ogół powierzchnie zaciera się tak, by zrobienia rozkładały się pionowo, lecz możliwe jest też zacieranie ruchami kolistymi czy pod kątem. Często korzysta się z tynków mozaikowych. W tym przypadku głównym elementem masy jest kruszywo o odpowiednim niewielkim uziarnieniu, które jest złączone spoiwem, odpowiedzialnym za przyleganie do tynkowanej powierzchni oraz stworzenie warstwy zabezpieczającej przed działaniem czynników zewnętrznych przez dobre scalenie składników. Efekt uzyskany dzięki tynkom mozaikowym zależy od koloru i wielkości kruszywa, nierzadko łączy się ze sobą tynki o różnych wybarwieniach na sąsiadujących fragmentach elewacji.
Tynki dekoracyjne wewnętrzne
Wśród tynków dekoracyjnych stosowanych wewnątrz znajdują się również tynki strukturalne typu kornik oraz tynki mozaikowe. W pomieszczeniach wykorzystuje się również stiuki, które są tworzone z mieszanki rozdrobnionego marmuru i zaprawy wapiennej albo gipsowej. Używane są także tynki japońskie, w przypadku których do masy wprowadzane są ozdoby w postaci fragmentów tkanin lub włókien. Wiele osób decyduje się na użycie tynków umożliwiających uzyskanie efektu surowego betonu architektonicznego.
